ترانه ی باران

به نام آنکه عشق را آفرید و خود معشوق برتر است

ترانه ی باران

به نام آنکه عشق را آفرید و خود معشوق برتر است

نیایش



پروردگارم ،مهربان من 


از دوزخ این بهشت، رهایی ام بخش! 


در اینجا هر درختی مرا قامت دشنامی است 


و هر زمزمه ای بانگ عزایی 


و هر چشم اندازی سکوت گنگ و بی حاصلی ... 


در هراس دم می زنم 


در بی قراری زندگی می کنم 


و بهشت تو برای من بیهودگی رنگینی است 


من در این بهشت ، 


همچون تو در انبوه آفریده های رنگارنگت تنهایم. 


"تو قلب بیگانه را می شناسی ، که خود در سرزمین وجود بیگانه بودی" 


"کسی را برایم بیافرین تا در او بیارامم" 


دردم ، درد "بی کسی" بود

دکتر علی شریعتی

نظرات 1 + ارسال نظر
تنها چهارشنبه 13 مرداد‌ماه سال 1389 ساعت 10:25 ق.ظ http://www.ghametanhaie.blogfa.com

دوست من سلام امیدوارم که حالتون خوب باشه
وبلاگتون خیلی زیباست مخصوصا مطالبش که واقعا زیباست تحت تاثیرشون قرار گرفتم
من تو بلاگفا وبلاگ دارم اما امروز تصمیم گرفتم که تو بلاگ اسکای وبلاگ بسازم از همین الان شروع میکنم
آدرسو براتون میذارم
موفق و موید باشید.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد