ترانه ی باران
به نام آنکه عشق را آفرید و خود معشوق برتر استترانه ی باران
به نام آنکه عشق را آفرید و خود معشوق برتر استایــن روزا یه چــیـزه دیـگه سـت...
آمدی ........
چه صادقانه آمدی
مرا عاشق کردی ...
آمدی.......
چه عاشقانه آمدی
مرا دیوانه کردی ...
چه زیبا آمدی و لحظه های پر از غم زندگی ام را
عاشقانه کردی
دوست دارم .........
نفسم میگیرد در هوایی که نفس های تو نیست...
بهترینم ، می دانم قلبم کوچکتر از آنی است که ظرفیت خوبی های تو را داشته باشد اما در سکوت پراز فریاد خود
می گریم و می گویم با همین قلب کوچک به وسعت تمام خوبی ها و سادگی هایت دوستت دارم.
بگذار میان من وتو فاصله ای نماند، نه به خاطر خودت و نه به خاطر من. به خاطر این عشق دوستم داشته باش، بیش از آنی که دوستت دارم.
کاش می شد
کاش می شد تو جنگلا،یه کلبه داشتیم من و تو
زمین و شخم می زدیم ،دونه می کاشتیم من تو
خودمون خونه می ساختیم،دستامون گلی می شد
آهن و بتن نبود،دیوارا،کاگلی میشد
وقتی هیزم می آوردم تو میشستی رو به روم
می چکید نم نم بارون رو درختا روی بوم
آتیش کلبه به را بود ،دیگه سردت نمی شد
غم نون زانو می زد،حریف مردت نمی شد
کاش رو کول آدما خورجینی از غصه نبود
عشق آدما به هم فقط توی قصه نبود
کاشکی رو سر گلا منت باغبون نبود
تقدیم
این تحفه ی بی نشانه تقدیم به تو
این شعر پر از ترانه تقدیم به تو
در این سفر خیر پر از تنهایی
این نامه ی عاشقانه تقدیم به تو
پر بد دلم از خیل گناهان گفتی
آن بخشش مادرانه تقدیم به تو
در پاسخ این محبتت ای گل من
این هدیه ی بی بهانه تقدیم به تو
داعی نبود برای من جز تو کسی
این جمله ی صادقانه تقدیم به تو
باقی نبود گر به زمانه نفسی
تنها دم این زمانه تقدیم به تو
تسکین غمت گر طلبم من ز خدا
لبخند خوش کرانه تقدیم به تو
در خوابگه حضور همراه ظهور
یک جمعه ی پر فسانه تقدیم به تو
غائب که منم بهر سلامم تو بگو
برگشت دلت به خانه تقدیم به تو
حسام الدین خضری(غائب)
خوش آمد بهار… گل از شاخه تابید خورشیدوار…
هیچ ببارانی نمی بارد مگر صفا دهد.
هیچ گلی جوانه نمی زند مگر هدیه شود.
هیچ خاطره ای زنده نمی ماند مگر شیرین باشد.
هیچ لبخندی نیست مگر شادی بیاورد.
وهیچ بهاری نمی اید مگر سال دیگری در پیش باشد.
پس بگذار باران شوق بر زندگی ات ببارد تا روحت را صفا دهد.
گل های عشق در دلت جوانه زنند تا انهارا به دیگران هدیه کنی .
خاطراتت قشنگ باشند تا همواره بیادشان بیاوری.
لبخند بر لبانت نقش بندد تا شادی را بیفشانی.
و بهار بیاید تا بدانی باز هم فر صت بودن هست……
گلدی باهار
داغلار باشین نان قار گئده ر
کاسیب اُوینده ن دار گئده ر
قیشدا اوشاق تک زار گئده ر
گلدی باهار گلدی باهار
باهار گلیب آچیب
گوللر
هوروک لنیب اوزون تللر
فخر ائدیری بیزیم ائللر
گلدی باهار گلدی باهار
بولوت گئدیر گون
یائیلیر
یاتمیش اوره لر آئیلیر
گویده اولدوز لار سائیلیر
گلدی باهار گلدی باهار
داماد اولور تازه
جوان
شیهه چکیر بیزه زامان
قیش سویو قادیدی گومان
گلدی باهار گلدی باهار
یل چالیری اوزهاواسین
چوپان توقور اوزداناسین
ساری اینک سوت جالاسین
گلدی باهار گلدی باهار
توی باشلانیب ائل
اوبادا
بهره سی یوخ زور داوادا
قوشلار اوخول لار یووادا
گلدی باهار گلدی باهار
کهلیک باشین گیز لندیریر
آغاج قوشی دیلندیریر
عاشق سازین سسلندیریر
گلدی باهار گلدی باهار
بولبول چاتار
اوزگولونه
ایت میش یئتر اوز ائلینه
یاغیش دییر اوز سئلینه
گلدی باهار گلدی باهار
گول چیچکلر قیشی
دانیر
شاعر اوخورشمده یانیر
دردیمیزی(دتلی) قانیر
گلدی باهار گلدی باهار
حبیب کارگر اسد(دتلی)
