خدایا به عزّت که خوارم مکن... به ذُلّ گنه شرمسارم مکن!

کریما به رزق تو پرورده ایم 

به انعام و لطف تو خو کرده ایم 


گدا چون کرم بیند و لطف و ناز 

نگردد ز دنبال بخشنده باز 


چو ما را به دنیا تو کردى عزیز 

به عقبى همین چشم داریم نیز 


خدایا به عزّت که خوارم مکن 

به ذُلّ گنه شرمسارم مکن 


به لطفم بخوان و مران از درم 

ندارد بجز آستانت سرم 


تو دانى که مسکین و بیچاره ایم 

فرومانده نفس امّاره ایم 


به مردان راهت که راهى بده 

وزین دشمنانم پناهى بده 


خدایا به ذات خداوندیت 

به اوصاف بى مثل و مانندیت 


به لبّیک حجّاج بیت الحرام 

به مدفون یثرب علیه السلام 


به طاعات پیران آراسته 

به صدق جوانان نوخاسته 


که چشمم ز روى سعادت مبند 

زبانم به وقت شهادت مبند