ترانه ی باران

به نام آنکه عشق را آفرید و خود معشوق برتر است

ترانه ی باران

به نام آنکه عشق را آفرید و خود معشوق برتر است

برای عشق دوست داشتنی من توحیدم


از تو ای شادترین ای تازه ترین نغمه عشق...

از تو که سبزترین منظره ای

از تو که سرشارترین عاطفه را نزد تو پیدا کردم

وتو که سنگ صبورم بودی

در تمام لحظاتی که خدا

شاهد غصه و اندوهم بـــود...
بـــه تو می اندیشم!

بـــه تو می بالم!

من شباهنگام

آن دم که تو را نزد خودم می بینم

بهترین آرامش

برترین خواهش و احساس نیاز

در دلم می جوشد....

روزها می گذرد!

عشق ما رو به خدایی شدن است

رو به برتر شدن از هر حسی

که در این عالم خاکی پیداست

دوســــــــــــتت می دارم

از همین نقطه خاکی تا عرش.....

دوســــــــــتت می دارم

از زمین تا به خدا.....


نظرات 1 + ارسال نظر
نیلوفر جمعه 12 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 10:54 ق.ظ http://www.nilee.blogfa.com

من کجای این بخشایش بی پایان ایستاده ام
دستانت را به من بده
می خواهم در مهربانی تو تکثیر شوم...
...
..
.
اتفاقی به اینجا رسیدم...گفتم یه نشونی از خودم بزارم...:)

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد